موضوع افزایش جمعیت شهرها در سال‌های اخیر بر کسی پوشیده نیست و متناسب با همین، مسائل مختلف شهر‌ها از جمله حمل‌و‌نقل در جایگاه ویژه‌ای از اهمیت قرار می‌گیرند. چقدر توانسته‌اید این اهمیت را در کانون توجه مدیریت شهری قرار دهید؟
موضوع حمل‌و‌نقل و ترافیک یکی از حساس‌ترین و البته پیچیده‌ترین مسائل مدیریت شهری است. ما در دو بخش «حمل‌و‌نقل» و «ترافیک» فعالیتمان را متمرکز کرده‌ایم. در موضوع حمل‌و‌نقل عمومی ایجاد زیرساخت‌های حمل‌و‌نقل مورد توجه کمیسیون است که از مهم‌ترین آن‌ها احداث خطوط قطارشهری است. ما دستاوردهای خوبی در این حوزه در مشهد داشته‌ایم. مشهد اولین شهری است که حمل‌ونقل ریلی آن به فرودگاه رسیده‌است.این امید هست که سال‌٩۵ فاز یک خط٢ قطارشهری و در اوایل سال‌٩۶ خط٢ قطار شهری مورد بهره‌برداری قرار گیرد. همین‌طور، خط‌٣ قطار شهری مورد توجه بوده که در سال‌٩۴ موضوع واگذاری آن به قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص) تصویب شد و در سال‌٩۴ شفت خط‌٣ قطارشهری ایجاد شد. درنتیجه، اولین مسئله برای کمیسیون حمل‌و‌نقل، موضوع پیگیری و نظارت بر ایجاد زیرساخت‌های مترو و قطارشهری است.
﷯
بله، در رابطه با قطارشهری کارهای خوبی انجام شده و مردم شاهد آثار آن هستند. یکی دیگر از ارکان حمل‌و‌نقل عمومی درون‌شهری اتوبوس‌ها هستند. اولین مسئله در این حوزه چه بوده‌است؟
در حوزه اتوبوس‌رانی، مسئله اول نوسازی ناوگان اتوبوس‌رانی است. ما برای اینکه عمر ناوگان اتوبوس‌رانی را در حدود هشت سال ثابت نگه داریم، باید سالانه ٢۵٠دستگاه اتوبوس به ناوگان اضافه کنیم و متعاقبا ٢۵٠‌دستگاه اتوبوس فرسوده حذف شود. در سال‌های‌٩٣و٩۴ مجموعا ٢٠٠دستگاه به این ناوگان اضافه شد. این یعنی اینکه ما در دو سال گذشته برای ثابت نگهداشتن عمر ناوگان، ٣٠٠دستگاه اتوبوس کمبود داریم. یکی دیگر از مسائلی که برای ما در این حوزه اهمیت دارد حل مسائل خصوصی‌سازی در اتوبوس‌رانی است. شرکت‌هایی که امروز فعال هستند تقریبا مشکل چندانی ندارند و ما بازتاب اجتماعی درمورد مشکلاتشان نداشتیم، اما دوسه‌شرکت مشکلات اساسی داشتند که سال گذشته وقت زیادی از کمیسیون به حل‌وفصل اعتراضات سرمایه‌گذاران این شرکت‌ها اختصاص یافت. خوشبختانه تا پایان سال، نسبت‌ به سه شرکت که مشکل اساسی داشتند تصمیمات قانونی گرفته‌شد و برخی مطالبات سرمایه‌گذاران با پیگیری کمیسیون پرداخت شد.
اگر ما بخواهیم حمل‌و‌نقل عمومی را نهادینه کنیم، باید در معابر شهرمان اولویت لازم را برای حرکت اتوبوس ها ایجاد کنیم، به نحوی که اتوبوسی که با صد نفر سرنشین حرکت می‌کند در همان ترافیک نماند که راهکارش در تامین خطوط بی‌آر‌‌تی و خطوط ویژه است. از ٢هزار و ٢٢٢کیلومتر خط اتوبوس که الان در شهر مشهد هست، فقط ١۶‌کیلومتر آن خط ویژه است که باید موردتوجه باشد. در بودجه سال‌٩۵، برای حدود ٢٠٠‌کیلومتر خطوط ویژه پیش‌بینی بودجه شده و ما باید بتوانیم این را مطالبه کنیم.در حوزه حمل‌و‌نقل عمومی یکی دیگر از امکانات ما حدود ١٣‌هزار تاکسی در شهر مشهد است. تا سال‌٩۴، حدود ٢هزار تاکسی نوسازی شد. خوشبختانه با توجه به وام ١٧درصدی که دولت اعلام کرد برای نوسازی تاکسی‌ها داده می‌شود، در شورا معین شد که ۵‌درصد این سود را شهرداری متقبل شود تا تاکسی‌رانان برای این کار تشویق شوند. ٢هزار و ۵٠٠ تاکسی‌ران دیگر هم ثبت‌نام کردند و در سال‌٩۵ شاهد نوسازی ٢هزار و ۵٠٠ تاکسی دیگر خواهیم‌بود.
﷯
ترافیک هسته مرکزی شهر برای ما اهمیت مضاعف دارد. برای رفع آن چه اقداماتی صورت گرفته است؟
یکی دیگر از مسائل و فعالیت‌های ما در حوزه ترافیک است. ترافیک هسته مرکزی شهر برای ما اهمیتی دوچندان دارد. در این زمینه، معاونت حمل‌و‌نقل شهرداری یک مشاور در اختیار گرفته که این مشاور مطالعاتش را یک‌بار در کمیسیون به صورت ناقص ارائه داده‌است. امیدواریم امسال این مطالعات کامل شود و ما بتوانیم برای هسته مرکزی مشهد فکری اساسی انجام دهیم. هوشمند‌سازی ترافیک یکی از بخش‌هایی است که کمیسیون حمل‌و‌نقل بر آن تاکید دارد، به نحوی که امکان کنترل هوشمند ترافیک وجود داشته‌باشد تا بتوانیم از معابرمان به‌خوبی استفاده کنیم.
﷯
برای حل و کنترل ترافیک چه راهکارهایی وجود دارد؟
اگر ما بخواهیم ترافیک را حل کنیم، یک راه قطعا این است که مردم از وسیله حمل‌و‌نقل عمومی استفاده کنند و از وسایل شخصی‌شان کمتر استفاده کنند یا اصلا استفاده نکنند. خب، بخشی از این فرهنگ‌سازی است، ولی همه مسئله فرهنگی نیست. ما باید بتوانیم یک سیستم حمل‌و‌نقل عمومی مطمئن‌، ایمن و سریع داشته‌باشیم، به نحوی که مردم به این سیستم اطمینان کنند. در این زمینه، هم خطوط ویژه اتوبوس‌رانی، هم تاکسی‌رانی و هم مترو مورد توجه است. متاسفانه در سال‌٩٣ کاهش مسافر اتوبوس داشتیم که این یک آسیب است. ما باید ریشه‌های این مسئله را شناسایی کنیم. بر اساس برنامه پنجم توسعه، ٧۵درصد سفرهای شهری باید با حمل‌و‌نقل عمومی انجام شود. الان این میزان ۴٣‌درصد است و با ٧۵‌درصد فاصله داریم.
﷯
آیا در زمینه ایمنی ترافیک ، نمره قبولی می گیریم؟
یکی دیگر از مقوله‌های حائز اهمیت درخصوص ترافیک، ایمنی ترافیک است. در سال‌٩٣ به لحاظ آمار، ٣٢٩نفر در تصادفات درون‌شهری کشته شدند. این یعنی در یک سال یک فروند هواپیمای ایرباس در مشهد سقوط کرده‌است. اگر یک هواپیما سقوط کند، چه اتفاق و سروصدایی به راه می‌افتد؟ این در حالی است که ما در همین تصادفات آرام درون‌شهری، به اندازه قربانیان یک هواپیما کشته داشته‌ایم و حدود ٢۵‌هزار نفر هم مجروح. شما فکر کنید اگر برخی از این‌ها معلول شده‌باشند چقدر در زندگی این‌ها تاثیرگذار است. پس ما باید بتوانیم یک ترافیک ایمن را برای شهر ایجاد کنیم. ۵٢‌درصد فوت‌شده‌های ما عابرین پیاده بوده‌اند. این نشانگر این است که ما باید یک ایمنی برای عابران پیاده ایجاد کنیم. ٢٨‌درصد موتورسواران و الباقی خودروها بوده‌اند.
﷯
برای سامان دهی امور حمل و نقلی یک سری خلأ های قانونی وجود دارد. برای حل آن چه چاره ای اندیشیده شده است؟
ببینید، ما یک مشکل قانونی داریم که باید این را حتما حل کنیم؛ یعنی شهرداری و شورا باید این را حل کند. یک تعارضی در دو حوزه بین قانون شهرداری‌ها و قانون نظام صنفی وجود دارد. از یک‌ سو، شهرداری‌ها مسئول مدیریت حمل‌و‌نقل از جمله آژانس‌ها هستند و در حوزه حمل‌ بار هم شهرداری‌ها وظیفه سامان‌دهی دارند. از سوی دیگر، در قانون نظام صنفی موضوع اتحادیه‌ها مطرح شده‌است. الان یک نوع دوگانگی در این زمینه وجود دارد که ناشی از خلأ‌های قانونی است. به نظر من، این دوگانگی به‌نفع نیست و می‌تواند نظارت‌ها و برنامه‌‌ریزی‌ها را با مشکل مواجه کند. ما این موضوع را در کمیسیون بررسی می‌کنیم و در عین حال، در این‌خصوص باید خلأ‌های قانونی را برطرف کنیم. بخشی از آژانس‌ها زیر نظر اتحادیه و بخشی زیر نظر تاکسی‌رانی هستند.
﷯
حرف هایی در زمینه داشتن پیوست فرهنگی برای خط ٣ بی آرتی مطرح شده بود. به کجا رسید؟
به نظر من، بخشی از آن به مسائل اجتماعی برمی‌گردد؛ یعنی بازتاب‌های اجتماعی منفی، کار را کند می‌کند. به نظر من، مردم و به‌ویژه اصناف باید حتما نسبت به این مسئله با نگاه به منافع شهر نگاه کنند و خودشان همکاری کنند که این خطوط ویژه ایجاد شود. در این زمینه، اولین مسئله مسائل اجتماعی است که مردم باید در این خصوص همکاری کنند. بخش بعدی مسائل فنی است. ایجاد یک خط ویژه اتوبوس‌رانی یا بی‌‌آرتی باید حتما با توجه به تاسیسات زیرزمینی مورد توجه قرار گیرد و بخشی هم مسائل مالی است و این‌ها درهم‌تنیده ‌است. خط‌٣ بی‌آر‌تی اولین پروژه‌ای خواهدبود که با پیوست فرهنگی‌اجتماعی قرار است اجرا شود. حوزه معاونت فرهنگی هم در این زمینه دخیل خواهدبود تا بازتاب‌های منفی اجتماعی به حداقل ممکن برسد. در این زمینه،‌ ما از مردم و به‌ویژه کسبه می‌خواهیم همکاری کنند و بدانند این مسئله به نفعشان است. درست است که ممکن است در کوتاه‌مدت فکر کنند خوب نبوده، ولی در ادامه، وضعیت مطلوب می‌شود.